เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1886 คนงานในเมืองชิคาโกของสหรัฐอเมริกาประท้วงอย่างกว้างขวางต่อสภาพการทำงานที่มีอยู่ ผู้คนต้องการลดชั่วโมงทำงานลงเหลือ 8 ชั่วโมง การสาธิตจบลงด้วยการปะทะกันอย่างรุนแรงด้วยการบังคับใช้กฎหมายและการดำเนินการของผู้เข้าร่วมที่ไร้เดียงสาสี่คน
สามปีต่อมาสภาคองเกรสแห่งปารีสแห่งที่สองได้เสนอให้เหตุการณ์ที่น่าสลดใจครั้งนี้เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์โลก ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1889 วันที่ 1 พฤษภาคมได้รับสถานะของวันแห่งความเป็นปึกแผ่นของแรงงานสากล เขาได้รับการเสนอให้เฉลิมฉลองโดยจัดให้มีการสาธิตด้วยความก้าวหน้าของข้อกำหนดทางสังคม การสาธิตครั้งแรกในวันเอกภาพของแรงงานเกิดขึ้นในเยอรมนีเบลเยียมอิตาลีสเปนและประเทศอื่น ๆ ความต้องการหลักของผู้เข้าร่วมยังคงเป็นการนำวันทำงาน 8 ชั่วโมงที่โรงงาน
หลังจากนั้นเล็กน้อย 1 พฤษภาคมเริ่มมีการเฉลิมฉลองในรัสเซีย ปีแรกที่พวกเขาส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของ "เสื้อยืด" ในวันนี้ทุกคนออกไปนอกเมืองเพื่อปิกนิกซึ่งนอกเหนือไปจากความบันเทิงก็มีลักษณะทางการเมืองเช่นกัน ตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1900 คนงานเริ่มจัดชุมนุมและเดินขบวนประท้วงตามถนนและจัตุรัสกลาง และในปี 1918 วันเดือนพฤษภาคมได้รับสถานะทางการและกลายเป็นที่รู้จักในฐานะวันสากล การชุมนุมและขบวนเริ่มที่จะจัดขึ้นทุกปีและมากขึ้นอย่างหนาแน่น: ผู้คนนับพันเข้ามามีส่วนร่วมในพวกเขา พร้อมกับขบวนของคนงานที่แสดงให้เห็นถึงความสำเร็จในการผลิตขบวนพาเหรดของทหารถูกจัดขึ้นบนถนน ดำเนินการกลุ่มสร้างสรรค์อย่างแข็งขัน
หลังจากนั้นอีก 10 ปีในปี 2471 วันหยุดขยายกรอบเวลา ประเทศได้เฉลิมฉลอง 2 วันระหว่างประเทศ - 1 พฤษภาคมและ 2 ทั้งสองวันเป็นวันหยุด: ในการประชุมครั้งแรก - มีการจัดคอนเสิร์ตการแสดงและการสาธิตในครั้งที่สอง - พวกเขามักไปสู่ธรรมชาติและไปเยี่ยม
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองวันเมย์ไม่ได้มีการเฉลิมฉลอง แต่ในช่วงหลังสงครามได้มีการฟื้นฟูประเพณีการชุมนุมและขบวนแห่ การเดินขบวนประท้วงครั้งใหญ่จัดขึ้นภายใต้สโลแกนที่ถูกประกาศจากนักการเมืองนักการเมืองทหารผ่านศึกและคนงานขั้นสูง ตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 50 ขบวนแห่และขบวนพาเหรดของคนงานเริ่มออกอากาศทางโทรทัศน์ ในปี 1970 วันหยุดเปลี่ยนชื่อเป็น "วันแห่งความเป็นปึกแผ่นของแรงงานสากล" สิ่งนี้แสดงภาระความหมายที่แตกต่างซึ่งตอนนี้ลงทุนเพื่อชัยชนะ
กับการเปลี่ยนแปลงของระบอบการเมืองในรัสเซียวันเมย์สูญเสียลักษณะอุดมการณ์และในปี 1992 ทางการเปลี่ยนชื่อเป็น 1 พฤษภาคมเป็น "เทศกาลแห่งฤดูใบไม้ผลิและแรงงาน" ในปี 2544 2 พฤษภาคมหยุดเป็นวันหยุด ประเพณีการชุมนุมและการชุมนุมในวันที่ 1 พฤษภาคมได้รอดชีวิตมาได้จนถึงทุกวันนี้ในหลาย ๆ ส่วนของโลก: ในรัสเซียหลายประเทศในยุโรปในแอฟริกาและอเมริกา
บทความที่เกี่ยวข้อง
May Day Story
